Dit bericht is 469 keer gelezen

De jaarwisseling is in de Krimpenerwaard relatief rustig verlopen. Het in grote hoeveelheden aangestoken siervuurwerk was goed te zien vanuit de polder. De vuurwerkbom op de steiger in Gouderak leverde weliswaar spectaculaire beelden op maar heeft grote financiële consequenties. Ik was op het politiebureau in Bergambacht bij de start van de oud-op-nieuwnacht. Daar vindt de zogenaamde ‘briefing’ plaats waarbij alle politiemensen bijgepraat worden over de laatste stand van zaken en de werkafspraken voor de nieuwjaarsnacht worden gemaakt. Alle hulpdiensten staan in deze specifieke nacht ‘op scherp’, je weet niet wat er komt maar wel dat er behoorlijke risico’s aan het werk zitten. Gelukkig is het in de Krimpenerwaard ook op dit vlak rustig gebleven.

Op 12 januari mocht ik velen van u in de ‘Drie Maenen’ in Ouderkerk aan den IJssel de hand drukken. Het was goed om elkaar weer in levende lijve te zien en te spreken. In mijn toespraak heb ik het belang van menselijk contact onderstreept. Dat geldt in de privé situatie maar ook op het werk. We hebben de afgelopen jaren noodgedwongen veel thuis gewerkt; noodzaak maar zeker niet optimaal. Uit Amerikaans onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat  brainstormen over een onderwerp 15 tot 20 procent meer ideeën oplevert dan in een video-vergadering. Ook is de gemiddelde kwaliteit en originaliteit hoger. Het onderzoek leverde tevens op dat mensen om echt goed ingewerkt te zijn de directe steun van collega’s nodig hebben.

Nu is video vergaderen één ding, werken op drie tot vier locaties is in mijn ogen ook suboptimaal. Natuurlijk, het kan. Op zijn hoogst irritant dat je niet ‘even’ bij je collega binnen kunt lopen om te overleggen maar een halszaak lijkt dat niet te zijn. En toch. Ik hoop dat de discussie over het nieuwe gemeentehuis in de gemeenteraad dit jaar leidt naar die ene centrale werkplek in Bergambacht. Dat is efficiënter, effectiever en komt de kwaliteit van de dienstverlening ten goede. Daarnaast is het aantrekkelijk voor nieuwe werknemers en dat is in deze tijd met een overspannen arbeidsmarkt niet onbelangrijk. 

Een ander thema wat centraal stond in mijn speech was het omgaan met onzekerheid. We leven in een wereld en maatschappij waar de onzekerheid groot is. Hoe daar mee om te gaan? Door in ieder geval de onzekerheden te benoemen en een scherpe  analyse te maken blijken onzekerheden dan ‘voorspelbare verrassingen’ te zijn aldus de Rotterdamse Professor Martijn van der Steen.   

De Krimpenerwaard heeft, maar zal ook zeker in 2023, te maken krijgen met onzekerheid. Onzekerheid op het gebied van de positie van onze agrariërs en de stikstofdiscussie die in alle hevigheid zal losbarsten als het kabinet komt met haar voorstellen. Onzekerheid op het gebied van woningbouw. Hoeveel woningen mogen we nu eindelijk gaan bouwen? Onzekerheid ook voor onze inwoners zelf die te maken krijgen met hoge energielasten of achteruitgang in inkomen door de hoge inflatie.

Onzekerheid is iets van alle tijden. Bij de echtparen die 60 jaar of langer zijn getrouwd, hoor ik het  terug. Trouwen was in veel gevallen bijvoorbeeld de enige optie om een huis te krijgen. De woningnood was ook in de vorige eeuw groot, werkomstandigheden zwaar en de sociale zekerheid een stuk minder dan nu.

Dit bericht is 469 keer gelezen