Dit bericht is 535 keer gelezen

Het Goede Doel zong in 1982 het liedje met de vraag: Sinterklaas, wie kent hem niet?  Waarschijnlijk kent elke Nederlander onze goedheiligman wel.

En allemaal met onze eigen verhalen en herinneringen. Zoals bij één van de zussen met een enigszins pijnlijke herinnering aan de onthulling op het schoolplein dat de sint niet bestond. Keihard werd er gelachen om het verbaasde gezicht op de vraag: “Geloof jij nog in de Sint?” Aiiii. Bij de andere zus herinneringen aan heerlijke pepernoten die in je kleine handen werden gestopt en – op een veilige afstand – aankijken wat die goedheiligman allemaal aan het doen was.

Maar hoe dan ook, uiteindelijk verdween het geloof in de Sint wel en kwam de leeftijd dat je zelf mee deed aan het sinterklaasgebeuren; met de klas surprises maken en/of met vrienden of familie er een gezellige avond van maken. Compleet met gedicht natuurlijk!  Dat is iets wat blijft bij het Sinterklaasfeest.

Gedichten…

Die gedichten…. ze zijn ze niet meer weg te denken. Kort en krachtig of soms een heel A4-tje vol, zelf verzonnen of hulp via het internet. Hoe fijn is het dat je namens de goedheiligman anoniem kunt uithalen naar een leuke misstap van de ander; iemand even lekker plagen met een destijds verkeerde gezette stap, de verloren wedstrijd van zijn favoriete voetbalclub, het ontbreken van enige schoonmaakkwaliteiten, de boete van te hard rijden……  Met veel bombarie word je er nog eens flink aan herinnerd en de draak ermee gestoken.

En ach… het geeft ook niet. Want we laten allemaal wel eens een steekje vallen. Misschien is het wel eens goed om op een leuke manier geconfronteerd te worden met het feit dat we niet perfect zijn.

Onze sinterklaas-spiegel…

Zou het ook niet goed zijn om zo rond de tijd van het sinterklaasgebeuren een gedicht over onszelf te maken?  Zijn er zaken waar we niet trots op zijn; punten die onze ‘inwendige Sint’ zou kunnen aanstippen? Dat mag ook met een dosis humor of een vette knipoog; en het hoeft ook niet te lang…. Maar misschien wel goed om met ons eigen gedicht rekening te houden als we willen uitweiden over een ander.

Dat gedicht is eigenlijk een soort spiegel… Met een mond vol pepernoten of chocolade naar onszelf kijken en overdenkend wat in ons sinterklaasgedicht zou komen te staan. Misschien is het gewoon mooi om vanuit deze visie te blijven “geloven” in de Sint; om de goede dingen uit onszelf naar boven te halen via onze eigen sinterklaas-spiegel! Dan hebben we het mooiste Sinterklaasgedicht dat we ons kunnen bedenken, toch?!!

Dit bericht is 535 keer gelezen