Dit bericht is 5444 keer gelezen

GOUDERAK – Martine Walravens is bekend van haar werk als fotograaf voor RTV Krimpenerwaard. “Ik heb een kwetsbare gezondheid en ben heel voorzichtig om besmetting te voorkomen. Mijn gezin is gelukkig nog gezond. Ik vroeg me af hoe mijn dorpsgenoten omgaan met de coronacrisis en heb daarom een rondje gemaakt. Uiteraard met gepaste afstand.”

De eerste die ze spreekt zijn Wim en Gerda. Gerda werkt als verpleegkundige en vertelt dat er die nacht bij haar drie patiënten zijn overleden. Hun dochters werken ook in de zorg, beide als Intensive Care-verpleegkundige. De ene bij het Maasstad ziekenhuis in Rotterdam, de ander bij het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). “Ze zijn gelukkig nog niet ziek. Omdat ze allebei zwanger zijn, mogen ze op de ic werken die apart is van de coronapatiënten.”

Tamara is bijna 35 weken zwanger. Haar baan als kapster kan ze niet meer uitoefenen en is daarom nu volledig thuis. Ze durft nog wel in het dorp boodschappen te doen. “Waar ik wel van ben geschrokken, is de drukte afgelopen week in de supermarkt in Gouda.”

De dochters van Bas wonen beide in Gouderak. Daar gaat hij altijd eten. Hij doet nog zelf de boodschappen. “Ik zal me zeker niet vervelen, zeker met het mooie weer van de afgelopen dagen heb ik me goed geamuseerd in mijn grote tuin.”

Hoe gaat Annemieke om met corona en het buitenspelen van de kinderen? “Seth is op dit moment lekker met zijn vriendjes buiten aan het spelen. Ik heb hem verteld dat ze elkaar niet mogen aanraken. Afstand houden, niet drinken uit het zelfde flesje en niet bij vriendjes thuis spelen.” Grace laat trots een eierendoos zien van een natuurspeurtocht in de wijk. Het bleek wel lastig om afstand te houden tot de andere kinderen die ze tegen kwamen.

Daniëlle heeft een baan in de kinderopvang in Waddinxveen, maar werkt nu veel minder. Haar werkgever wil niet teveel werknemers op de werkvloer, om ze te beschermen tegen het virus. Natuurlijk zijn er ook veel minder kinderen. “‘s morgens ben ik juffrouw voor mijn kinderen en ‘s middags is het genieten in de zon en toezicht houden op de spelende kinderen.”

Wil is sinds haar man Gert is overleden alleenstaand. Nu ze niet meer naar de badminton kan en niet meer haar kleinkinderen opvangt tussen de middag, vindt ze het af en toe wel erg stil. “Ik ben blij met de bezoekjes van mijn kinderen en kleinkinderen.” Ze geniet van het mooie weer en de aanspraak die ze in haar voortuin heeft van  voorbijgangers. “Ik baal er wel van dat ik niet naar de kapper kan. Ik had mijn laatste afspraak vanwege verkoudheid afgezegd, maar heb nu wel een beetje spijt.”

Diana vertelt dat ze normaal een drukke baan heeft en heel weinig tijd. “Nu is het fijn om tot rust te komen. Tijd voor elkaar. Lekker koken en de tuin  doen. Tijd voor verbinding en spelletjes doen.” Ze zegt dat ze nu echt toekomt aan dingen voor zichzelf. “Dat het leven niet alleen maar bestaat uit werk, maar ook uit leven. Eigenlijk vind ik het een zegen.”

Jennifer, dochter van Luz en Fabian, speelt lekker buiten en Alejandro amuseert zich goed op mama’s arm in de zon. Fabian is nu bijna fulltime thuis. Zijn werk als kok ligt bijna volledig stil. Hij werkt veel achter de computer als voorbereiding op de periode na corona.

Anette is als kraamverzorgster gewoon aan het werk tijdens deze bizarre crisis. “Ik werk in een gezond gezin, wel met gepaste afstand. Doe zo min mogelijk met de baby om besmetting te voorkomen.” Zelf ervaart ze nog geen klachten. “Ik zorg voor extra hygiëne: mondkapje, spatbril en handschoenen. Wel benauwend. Heb geen handen meer over van het wassen. Over mezelf heb ik geen zorgen, wel dat ik de kraamvrouw zou besmetten. Want zij en de baby zijn extra kwetsbaar. Ook ben ik bezorgd over mijn eigen ouders die ook extra kwetsbaar zijn. Wel maak ik er een bijzondere en gezellige tijd van met het fijne gezin waar ik nu werk.”

Marina is als docent werkzaam op het scheepvaart- en transportcollege in Rotterdam. “Het is niet de ideale situatie zo, want je mist toch de interactie met de studenten die je normaal in de klas wel hebt. Het is een uitdaging om ze gedurende deze periode van sluiting toch op niveau te houden zodat ze niet te veel achterstand op lopen. Het levert af en toe hilarische situaties op, tijdens de video-overleggen, omdat de één nog in zijn bed ligt en de anderlekker buiten loopt of in de tuin zit met een biertje er bij.”

Henk vaart de pont tussen Gouderak en Moordrecht. Door de coronamaatregelen is zijn raam grotendeels afgeschermd. “Het voelt wel opgesloten.. Veel minder gezellig. Maar als we ons allemaal aan de regels houden komt het vast wel goed.”

Josephine is elf jaar geworden en wil graag haar klasgenoten trakteren. Bij het pondje spreken ze af en op anderhalve meter afstand word het toch nog gezellig. Haar moeder vertelt dat haar opa alle cadeautjes heeft opgehaald bij de familie en die straks op gepaste afstand komt brengen. Een andere verjaardag, maar wel een hele bijzondere.

Dit bericht is 5444 keer gelezen