Dit bericht is 1941 keer gelezen

OUDERKERK A/D IJSSEL – Ina van Duijvendijk was vrijdagmorgen gewoon aan het werk toen haar telefoon ging. De beller stelde zich voor als Roel Cazemier, burgemeester van de gemeente Krimpenerwaard. Die kende ze wel, ze heeft hem meermalen ontmoet, maar ze had geen flauw idee waarom hij haar zou bellen.

Totdat de burgemeester een opsomming gaf van al het werk dat Ina gedurende de afgelopen 45 jaar heeft verricht voor de Ouderkerkse voetbalvereniging Spirit. “U bent een stille maar onmisbare kracht achter de vereniging”, stelde de heer Cazemier ten slotte vast. “En dat heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau”, besloot hij zijn betoog.

Ina was er even stil van. Hij betuigde zijn spijt dat hij het bijbehorende lintje niet meteen persoonlijk kon opspelden, maar beloofde een bijeenkomst met alle zeventien gedecoreerden in zijn gemeente als alle beperkende Corona-maatregelen zijn opgeheven. “Dan maken we er een gezellig feestje van.” Vooruitlopend daarop liet hij alvast een bos bloemen en een feestelijke taart bezorgen.

Echtgenoot Dirk en beide dochters waren al op de hoogte en zorgden er voor dat de benoeming op gepaste afstand in huiselijke kring kon worden gevierd. Toen het nieuws eenmaal bekend was stond de plaatselijke bloemiste meermalen voor de deur en duurde een bezoek aan de supermarkt langer dan gebruikelijk omdat iedereen Ina wilde feliciteren.

Binnen de vereniging vervult Ina van Duijvendijk een breed pakket aan taken. Ze is lid van het bestuur en geeft leiding aan de activiteitencommissie die onder meer klaverjasavonden en de avondvierdaagse organiseert. Verder beheert ze het lief- en leedpotje, doet voor alle elftallen de was, treedt ze op als gastvrouw bij thuiswedstrijden en zit ze soms achter de kassa. In het verleden werden vaak bazaars en andere activiteiten georganiseerd om de clubkas te spekken en ook dan stond Ina altijd vooraan om de kar te trekken.

“Ach, ik doe gewoon allerlei hand en spandiensten”, merkt ze bescheiden op. “Meer dan dat”, vindt Dirk, die zelf ook menig uurtje doorbrengt op het complex van Spirit waar hij zich vooral bezighoudt met onderhoudswerkzaamheden. “Noem me maar beroepsvrijwilliger”, zegt hij daarover. En dochter Sandra treedt ook al in de voetsporen van haar vader en moeder. “We zijn een echte Spiritfamilie.” Op zaterdag zijn ze er altijd te vinden en de rest van de week ook heel vaak.

Ina is er trots op dat haar inspanningen met een Koninklijke Onderscheiding zijn gewaardeerd. “Maar ik ben er vooral trots op deel uit te maken van een kerngezonde, groeiende en fijne vereniging. De onderlinge verbondenheid is groot en dat is geweldig.”

Dit bericht is 1941 keer gelezen