Dit bericht is 1333 keer gelezen

KRIMPEN A/D IJSSEL – De Gouderakse Jilles lijdt aan een ernstige vorm van MS, is daardoor aan een rolstoel gekluisterd en kan niet veel meer zelf. Meer dan twintig jaar geleden werd de ziekte bij hem geconstateerd en is al jaren hij aangewezen op verzorging vanuit zijn directe omgeving. Behalve op dinsdag, want dan gaat Jilles zwemmen in De Lansingh in Krimpen aan den IJssel en daar voelt hij zich als een vis in het water.

Zijn verpleegkundige houdt een oogje in het zeil maar verder doet hij alles zelf. Het warme water van dertig graden doet zijn spieren goed en daardoor kan hij heerlijk bewegen.

Jilles is één van de circa tachtig deelnemers aan de wekelijkse zwemuurtjes voor mensen met een lichamelijke beperking. Iedere dinsdagmorgen worden ze welkom geheten door een team van veertien vrijwilligers die de zwemmers helpen bij het aan- en uitkleden, ze te water helpen en hen als het nodig is begeleiden in het water. Ze zorgen zelfs voor koffie, thee en koeken, want het gaat in deze zwemgroep niet alleen om bewegen in het water, maar ook om de sociale contacten. “Sommige mensen komen door hun beperking verder nauwelijks de deur uit en kijken iedere week uit naar hun zwemuurtje en kletspraatje met anderen”, vertelt Eveline Nieuwhof.

Eveline nam dertig jaar geleden het initiatief om het zwemmen voor invaliden van de grond te krijgen. Ze is van huis uit verpleegkundige en zwemonderwijzeres en wilde die twee bezigheden combineren. Ze ontmoette een fysiotherapeute die iets soortgelijks wilde en samen togen ze naar de gemeente, toen nog eigenaar van De Lansingh.

Op het gemeentehuis hadden ze er wel oren naar en de dames kregen het zwembad twee uur per week tot hun beschikking. Het begon kleinschalig allemaal, maar nu, precies dertig jaar later, is het zwemmen voor invaliden een begrip. Er vallen wel eens mensen af omdat ze niet meer kunnen, maar er komen ook regelmatig nieuwe zwemmers bij.

“In overleg met de betrokkene, zijn of haar mantelzorger en zonodig met de huisarts bespreken we de mogelijkheden en beperkingen” vertelt Eveline. “Ook tegen deelnemers die zelf niet in en uit het water kunnen komen hoeven we geen neen te verkopen”, wijst ze op de tillift naast het bad. “De zwemmer wordt in een rolstoel gezet, die we langzaam in het bad laten zakken”, wijst ze. De eerste tillift was een geschenk van het toenmalige Krimpense bedrijf De Reus Liften B.V, die de installatie speciaal voor De Lansingh ontwierp. “Inmiddels zijn we al weer toe aan de derde, want door vocht en warmte slijten deze liften snel.”

In principe wordt er onder toezicht van de vrijwilligers vrij gezwommen, maar wie wil kan meedoen met bewegings- en ontspanningsoefeningen in het water onder leiding van fysiotherapeut Theo van Buuren. Hij verzint iedere week weer nieuwe oefeningen en een flinke groep dames doet daar enthousiast aan mee.

Net zo enthousiast is vrijwilligster Ellen. Zij is ziekenverzorgster en kwam mee met een patiënt die aan de ziekte van Parkinson leed. Haar patiënt is overleden, maar zij is gebleven. “Ik vind dit zo leuk dat ik zelfs minder ben gaan werken om iedere week mee te kunnen doen.”

Kortom, het initiatief dat Eveline in 1989 nam is een blijvertje geworden waar zowel deelnemers als vrijwilligers veel plezier aan beleven. Op 21 mei wordt het jubileum gevierd met een feestelijke lunch na afloop van het zwemmen.

Dit bericht is 1333 keer gelezen